ങേ, എന്താ പറഞ്ഞേ?
കവർഗ്ഗാനുനാസികത്തിൽ തുടങ്ങുന്ന വാക്കുകൾ പറയാമോ എന്നു ചോദിച്ചാൽ നാം അറിയാതെ ചോദിച്ചുപോകും:
"ങേ, എന്താ പറഞ്ഞേ?"
ഇതിലാദ്യം വരുന്ന വാക്ക് വ്യാക്ഷേപകമാണെങ്കിലും ങ-യിൽ തുടങ്ങുന്നതാണ്. ഉച്ചാരണത്തിൽ അനുനാസികം കലർന്ന 'ഏ' ആണെങ്കിലും എഴുതുന്നത് ങേ എന്നാണ്.
ഇതല്ലാതെ ങ-യിൽ തുടങ്ങുന്ന മറ്റു വാക്കുകളുണ്ടോ?
സംസ്കൃതത്തിൻ്റെ സഹായം തേടിയാൽ വേറേ രണ്ടുമൂന്നു വാക്കുകൾ കാണാം. ശബ്ദതാരാവലിയിൽ താഴെക്കാണുന്നവ കാണുന്നു:
- ങൻ = ശിവൻ
- ങം = ആഗ്രഹം
- ങുതം = ശബ്ദം
ഇവയെത്ര പ്രചാരത്തിലുണ്ടെന്നു കണ്ടറിഞ്ഞു!
പക്ഷേ നമ്മുടെ നിത്യസംസാരത്തിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന, ങ-യിൽ തുടങ്ങുന്ന ഒരു ധാതുവുണ്ട്. അങ്ങനെ, ഇങ്ങനെ, എങ്ങനെ എന്നീ വാക്കുളളിലെ "ങനം" തന്നെ. പ്രകാരം എന്നർത്ഥമുള്ള ഒരു പഴയ ധാതുവാണിത്. (സ്വകാര്യം: അതിനാൽത്തന്നെ അങ്ങിനെ ഇങ്ങിനെ എങ്ങിനെ എണ്ണരൂപങ്ങളും ശരിയല്ല എന്നു വരുന്നു.)
പാദാദിയിൽ അധികം വരാത്തതിനാൽ ങ ചില്ലറക്കാരനാണെന്നു ധരിക്കരുത്. അനവധി ധാതുക്കൾ അവസാനിക്കുന്നത് ങ-യിലാണ്. ഏതാനും ഉദാഹരണങ്ങളിതാ:
- കറങ്
- തുടങ്
- ഒടുങ്
- നടുങ്
- മടങ്
- കുലുങ്
ങ-യുടെ സാന്നിധ്യം ധാതുക്കളുടെ അർത്ഥവും അവയിൽനിന്നുണ്ടാകുന്ന വാക്കുകളുടെ രൂപവും മാറ്റുന്നു. ഉദാഹരണമായി, താഴെക്കാണുന്ന ജോഡികൾ ശ്രദ്ധിക്കുക
൧ . കറയ് > കറയുക > കറക്കുക > കറന്നു
കറങ് > കറങ്ങുക > കറക്കുക > കറക്കി
൨. തൂ > തൂകുക > തൂക്കുക > തൂക്കി
തൂങ് > തൂങ്ങുക > തൂക്കുക > തൂക്കി
ങ വന്നതോടെ അർത്ഥവും രൂപവും എത്രമാത്രം മാറി!
ങയുടെ കാര്യം നല്ല രസമല്ലേ?